"Белорусская экономическая модель, доказавшая свою эффективность"
Сталіністы хреновы
- Скажіте, а это і есть Коложская церковь?
- Так, вы не памыліліся, гэта яна?
- Как красіво. Мы із Россіі пріехалі, на Гродно посмотреть. А можно туда зайті?
Пераходжу на рускую, каб турысты зразумелі:
- Честно говоря, не знаю. Гляньте внутрі, может там кто-нібудь есть.
- Пожалуйста, говоріте на беларусском. У вас чудесный язык. Мы даже купілі в кніжном магазіне в центре несколько книг: Горецкого, Быкова, стихи Рязанова. І несколько дісков. Троіца, кажеться, называеться.
- О, добры выбар.
- Да, мы перед приездом много читали про Беларусь. Интересно было познакомится с вашей историей и культурой. Мы такіе разные, где-то похожіе, но ведь так прекрасно, когда мы понімаем друг друга без переводчіков.
- І як вам Беларусь, Гародня?
- О, Боже, Гародня, как это красиво звучит. Серёжь, ты только послушай. Ох...Жаль, что так мало у вас говорит на беларусском. Ведь это же так важно.
- Ну так гэта ж ваш "русский мир".
- Не вспоминайте это словосочетание. Это позор для нас, нас это обижает. Мы за то, что бы у каждого был свой мир - беларуский, литовский, украинский, чеченский. Это же так скучно, когда все одинаковые. Нам протівны все эті Дугіны, Стрелковы. Я бы лічно ім горло перегрызла. Дружить ведь можно и селениями, зачем всех держать в куче?
- Дык а як жа Крым?
- Это земля украинская и татарская. Мы ведь и раньше ёе захватили, она не наша. Нам бы сомим разобраться со своей необъятной, ведь повсюду разруха. Імперія должна быть розрушена.
Да размовы далучаецца муж жанчыны.
- Сталіністы хреновы. Развязалі войну, унічтожілі столько людей. І опять. Нам жаль, что наше правітельство сегодня ведёт себя, как большевики. Мы всем сердцем за свободу, за выбор. Мы хочем, что бы нас в конце концов уважалі, а не боялісь. Вы знаете, мы обожаем эту мелодію. Давайте споём вместе - Ла ла ла ла ла.
Стаю, лыпаю вачыма, не веру.
Да спеву далчучаецца жонка - Ла ла ла ла ла.
Музыка грыміць мацней і мацней. Гук узмацняецца каля вуха. Будзільнік сёння раве, як ніколі. Час уставаць і збірацца на працу.
Як навязаць мову
Пачынаем майстар-клас "Як правільна навязаць беларускую мову". Лекцыя нумар 1.
Заўчора прыходзім з сябрам на вакзал. Стаім, чакаем аўтобус моўчкі. Кожны аб сваім думае. Падыходзіць маладая пара з дзіцем. Размаўляюць па-руску. Праз хвіліну і мы пачынаем гаворку пра сваё, як звычайна, па-беларуску. Мінае пару хвілін. Глядзім вылупіўшыся адзін на аднаго і вушам не верым. Маладая пара міла гутарыць па-беларуску.
Вашыя парады вітаюцца таксама.
Шчодрасць на "Дзяды"
Парада Лукашэнкі, якую варта паслухаць
Парада Лукашэнкі, якую варта паслухаць
Зарабiць на беларусах у Крыме
Калега вярнуўся пасля тыднёвага падарожжа па Крыме.
Кажа, што беларусаў там любяць усе: "бендэраўцы", татары, расійскія ватнікі і антыімперскія ліберальныя чэхаўскія інтэлігенты. У кожнага ёсць свой міф пра беларусаў.
На гэтым можна зарабляць някепскія грошы.
Пакуль зарабляюць іншыя (прыклад на далучаным фота)
Акупаваць - лёгка. Але што далей?
Мне вельмі спадабалася, як Быхаўцаў распраўляецца з міфамі. Насуперак закасцянелай думцы пра сонных і цёмных насельнікаў беларускіх земляў у Расейскай імперыі, аўтар любіць здзівіць чытача.
Мова i БНФ
Вось вы кажаце... БНФаўцы, бнфаўцы, зрабілі з мовы палітыку, а трэба было паступова, не спяшацца.
Дык вось, калі 57 гадоў таму (Пазняку тады было 13 гадоў) рэдактар газеты “Літаратура і мастацтва” перадаў у друк нататку студэнта аддзялення журналістыкі БДУ імя У. І. Леніна Барыса Сачанкі, то ён і думаць не мог чым гэта можа скончыцца для рэдакцыі і яго асабіста. Вось два бяскрыўдныя абзацы той нататкі:
“Шанаваць родную мову
Каб наша беларуская мова ўвайшла ў паўсядзённы быт усіх слаёў насельніцтва, думаецца, што першым практычным крокам да гэтага павінна быць увядзенне выкладання ва ўсіх навучальных установах рэспублікі на беларускай мове.
Вядома, вывучэнню рускай мовы ў нас павінна надавацца і надалей самая сур’ёзная ўвага, бо гэта мова зносін паміж усімі нацыянальнасцямі ў нашай краіне, мова, на якой надрукаваны найвялікшыя дасягненні чалавечага розуму. Але ж беларуская мова не павінна адыходзіць на другі план”.
У падтрымку гэтага артыкулу ў рэдакцыю напісалі лісты сотні людзей. Яны распавялі, што робіцца па выкараненню роднай мовы з ужытку. Рэдактара газеты М. Ткачова вызвалілі ад пасады. Былі звольненыя і тыя, хто рыхтаваў артыкул. Супраць тых, хто напісаў лісты ў рэдакцыю ў падтрымку допісу Сачанкі, былі заведзены “справы”. Як узгадваў у сваім дзённіку сам аўтар: “Многія ні ў чым не вінаватыя людзі, асабліва студэнты, апынуліся ў самых розных месцах за межамі Беларусі". Барыса Сачанку ўратавала толькі тое, што ён трапіў на асабісты прыём да першага сакратар ЦК КПБ Кірылы Мазурава.
А яшчэ гэтая гісторыя добра ілюструе “спакойную Беларусію, дзе не было патрэбы ў рэпрэсіях, бо ніхто не высоваўся”.
Дзмітры Гурневіч |
|
![]() |